NECİP FAZIL'IN DÜŞÜNCELERİNDEKİ DEĞİŞİM NASIL OLDU?

NECİP FAZIL’IN DÜŞÜNCELERİNDEKİ DEĞİŞİM NASIL OLDU?

Necip Fazıl, İstanbul’un işgal dönemlerinde Heybeliada Bahriyeli Mektebi’nden mezun olmuştu. Bu okul Türk Edebiyatı bakımından önemli yer tutuyordu. Çünkü aynı dönemde büyük şair Yahya Kemal Beyatlı okulda edebiyat hocalığı yaparken, Necip Fazıl ile aynı dönemde Nâzım Hikmet’te okulun öğrencilerinden biriydi.

Heybeliada Bahriyeli Okulu’nun bir önemli özelliği ise İstanbul’un işgali ile birlikte, okulun öğrencilerinden çoğunun Anadolu’daki Kurtuluş Mücadelesi’ne gitmesidir. Bu öğrencilerden birisi ise Nâzım Hikmet’ti.

Necip Fazıl da okulu bırakıp Anadolu’ya gidenlerdendi. Ama Anadolu’da fazla zaman geçiremedi. Çok fazla istediği Felsefe Bölümü’nde okumaya hak kazanarak İstanbul’a geri döndü. Bahriyeli Okulu’nda başladığı şiir çalışmaları, bu dönemde hız kazandı. İlk şiiri “İkdam” isimli gazetede yayınladı. Gazetenin o dönemki müdürü ise Yakup Kadri Karaosmanoğlu’ydu.

Necip Fazıl’ın hem genç hem derin şiirleri bir anda edebiyat çevreleri tarafından ilgi görmeye başladı. Öyle ki Türk Edebiyatı’nın önemli isimlerinden Ahmet Haşim bir toplantı da Necip Fazıl’a “bu sesi nereden buldun çocuk?” diye iltifatta bulunmuştu.

Necip Fazıl’ın manevi sorunsalları Bahriyeli Mektebi’nde başlamış ve katlanarak devam etmişti. Bu iç hesaplaşma onda ciddi ruhsal huzursuzluklara sebep oluyor, bu düşüncelerden kaçmak için kendini alkole ve gece hayatına atıyordu. Bu dönemde özellikle Fikret Adil, Abidin Dino ve Peyami Safa ile olan arkadaşlığı hayatında büyük yer kaplıyordu. Bu dört sanatçının yaşadıkları bohem hayat, sonraki yıllarda Fikret Adil tarafından “Asmalımescit 74” isimli bir romanda anlatılmıştır.

Necip Fazıl, yaşadığı içsel sorunlardan kaçamayacağını anladığında hayatında bir değişiklik yapmak istedi. İlk olarak İstanbul’dan ayrılıp Avrupa’ya gitmeyi plandı. 1925 yılında yeni kurulan cumhuriyetin başarılı bazı öğrencileri Avrupa’ya gönderdiği bir sınavın tertip edildiğini öğrendi. Sınava girdi ve kısıtlı kontenjandan Avrupa’da okuma fırsatı buldu.

Necip Fazıl, aynı yıl Sorbonee Üniversitesi’nde Felsefe okumak için Paris’e taşındı. İstanbul’dan kaçmak istediği hayat, burada kendini daha ağır şartlarda buldu. Necip Fazıl, Paris’teki günlerini çoğu zaman barlar ve gece hayatında geçirdi. Paris sokaklarında sabahlara kadar dolaşıyor, içine düştüğü çelişkilerden kurtulmaya çalışıyordu. Öyle ki okumak için gittiği Paris’te bir kez bile okuluna uğramadı. Ünlü “Kaldırımlar” şiirini ise bugünlerde yazdı. Günler böyle geçerken Necip Fazıl Paris’te yapamayacağını anladı. Zaten maddi sıkıntılarda peşini bırakmıyordu. Böylece İstanbul’a haber gönderdi ve Türkiye’ye geri döndü.

Türkiye’ye geri döndüğünde şiirler yazmaya devam ediyordu. İsmi ise iyiden iyiye duyulmaya başlamış, o dönemler Bab-ı Âli’de geleceğin umut veren genç şairlerinden biri olarak ilgi görüyordu.

Necip Fazıl’ın hayatını değiştiren ise bir vapur gezisinde, yolculuk boyu sohbet ettiği bir adamdan duyduğu bir isimle başladı. Bu isim Abdülhakim Arvasi’ydi. Abdülhakim Arvasi, o dönemler Beyoğlu Camii’nde vaaz veren bir hocaydı.

Bir gün Abidin Dino ile beraber Beyoğlu’ndaki dairelerinden otururken, Necip Fazıl’ın aklına o günün cuma olduğu geldi. Abidin Dino’yu da ikna ederek Beyoğlu Camii’ne gittiler. Orada Abdülhakim Arvasi’nin sohbetini dinlediler ve çıkışta da tanıştılar. Abdülhakim Arvasi, tahsilli bu iki sanatçı genci tekkesine davet etti.

Bu görüşmeden sonra Necip Fazıl ve Abidin Dino, Abdülhakim Arvasi’nin tekkesine gittiler. Orada geçen sohbet Necip Fazıl’ı derinden etkiledi. Sanki yıllardır cevap bulmak için sabahladığı o çelişkilerinin sonu gelmiş gibiydi. O günden sonra Necip Fazıl, Abdülhakim Arvasi’nin devamlı yanına gitti ve sohbetler etti. Ondan aldığı tavsiyelerle beraber, içsel olan şiiri artık topluma dönük olmaya başladı.

Necip Fazıl’ın bugün dahi Türkiye tarihinin hem düşünce hem siyasi atmosferine yön veren fikirsel değişimi böyle başladı.

Hazırlayan: Kasım Hasan Ünal

NECİP FAZIL KISAKÜREK

..

..