Değirmen

Değirmen kitabı Sebahattin Ali'nin ilk öyküsü olan kitabıdır. Klarnetçi atmacanın anlatıldığı öyküde, satırlar gözümüzün önünde canlanıyor. Bu canlılık mükemmel bir anlatımın ve akıcı bir Türkçe kullanımının sonucudur. Kitabın her cümlesi adeta bir şiirin parçaları gibi okuyucuyu etkiliyor. Mesaj verme kaygısı olmadan, sadece olaya odaklanılan kitapta yer yer zamana derin bir yolculuk yapıyoruz. Yukarıdaki tahta oluktan inen sular, kavak ağaçlarında esen kış rüzgarı gibi uğuldar, taşların kah yükselen kah alçalan ağlamaklı sesleri kayışların tokat gibi şaklayışına karışır... Ve mütemadiyen dönen tahtadan çarklar gıcırdar, gıcırdar... Ben çok eskiden böyle bir değirmen görmüştüm adaşım ama bir daha görmek istemem.

Ceza Sömürgesi

Gezgin düşünmekteydi: tuhaf koşullar altındayken, katı müdahalelerde bulunmak her zaman şüpheli bir meseleydi. Ne bu ceza sömürgesinin vatandaşıydı ne de bu sömürgenin sahibi olan devletin. İnfazı kınamak ya da hatta engellemek isteseydi bile, insanlar ona şöyle diyebilirdi:
Sen bir yabancısın – sus.

Gömülü Şamdan

455 yılının bol güneşli bir haziran günü, Roma’nın Circus Maximus hipodromunda dev cüsseli, Herullü iki dövüşçü ile Hyrkania’dan getirilen bir yabandomuzu sürüsü arasındaki dövüşün kanlar içinde henüz sona erdiği bir anda, binlerce seyirci arasında git gide artan bir kargaşa başlamıştı.