FRANZ KAFKA - AFORİZMALAR
Anlamaya başlamanın ilk parıltısı ölme arzusudur. Bu hayat katlanılmaz görünür, ötekiyse ulaşılmaz. Kişi bir noktadan sonra ölme isteğinden utanmaz olur, nefret ettiği o eski hücresinden, yine nefret edeceği bir yenisine taşınmayı talep eder. Son inanç kırıntısı da buradadır, çünkü bu taşınma esnasında efendi şans eseri yoldan geçerken mahkumu görebilir ve 'bu adamı bir daha hücreye koymayın. O, benimle geliyor” diyebilir.
